سفته

سفته مبادله ای امنیتی است كه نشانگر پرداخت بدهی بدون مشاجره می باشد.

این لایحه در قرن هفتم ظاهر شد، در قرون 13-14 به شکل رایج تعهدات بدهی تبدیل شد و از آن زمان تاکنون یکی از مهمترین اوراق بهادار در نظر گرفته شده است که اعتبار خود را از دست نداده است. شناخت در سطح بین المللی و در دسترس بودن چارچوب قانونی خود فقط این لایحه را به عنوان یک شکل غیرقابل انکار ثبت بدهی با بالاترین اطمینان ثابت می کند.

از سایر درآمدهای بدهی، این لایحه با این تفاوتی بوده که نشانگر واقعیت مستقیم حضور بدهی شخصی است که صورتحساب را می نویسد و لزوم پرداخت آن را تثبیت می کند. در حالی که علت بدهی ذکر نمی شود. علاوه بر این، هنگام باز پرداخت بدهی لازم نیست که بدهکار شخصاً در آن شرکت کند. صورت حساب برای بانکی که بدهکار حساب دارد ارسال شده و کافی است مبلغ مندرج در سند به دارنده صورتحساب پرداخت شود. یعنی لایحه صادرکننده ملزم به "ظرفیت صورتحساب" است - مبلغی که وی می تواند به عنوان بدهی بپردازد. همچنین صدور سفته برای سازمان های دولتی ممنوع است و فقط برای شرکت های خصوصی یا افراد مجاز است.

یکی از مهمترین مزایای قبض مبادله، در محافظت از آن در برابر کلاهبرداری است. و البته باید فهمید که خود بدهی در سفته بسیار بیشتر از کسانی است که با سفته های معمولی کار می کنند. همچنین صورت حساب ها مانند سایر اوراق بهادار می توانند با نرخ فعلی مبادله شوند.

علاوه بر این، این سفته دارای ویژگی های زیر است:

• عدم تردید – سفته تضمین واقعی پرداخت بدهی است. در غیر این صورت ، بدهکار انتظار بهبود قضایی بدهی را دارد.
• برگشت ناپذیری - محدودیتی در مورد نحوه انتقال سفته از یک شخص به شخص دیگر وجود ندارد. امضا کافی است
• پولی - پرداخت بدهی در صورت حساب فقط با پول نقد انجام می شود. تبادل کالاها ممنوع است.
• چکیده - این لایحه بلافاصله پس از صدور آن نیروی قانونی دریافت می کند. معاملات دیگر یا تعهدات اضافی سند مربوط به آن نیست.

انواع مختلفی از قبوض وجود دارد که ویژگی های خاص خود را دارد.

بسته به شرایط معامله ، لوایح نیز به چندین نوع اصلی تقسیم می شوند:

• بی قید و شرط - بدهی این سفته بلافاصله پس از ارائه به صورت نقدی پرداخت می شود.
• ضمانت نامه - مبادله بودجه را مستثنی می کند ، در عوض ، ضمانت کارهای موافقتی داده می شود.
• خزانه داری - لایحه ای که دولت برای پرداخت هزینه های خود صادر می کند.
• بازرگانی - لایحه ای در مورد امنیت هر کالا یا دارایی صادر می شود.
• نمایندگی - بدهی بلافاصله پس از دریافت صورت حساب پرداخت می شود.
• اعتراضی - این سفته مبادلاتی در صورت محرمانه بودن ، به شما امکان می دهد از پرداخت خودداری کنید.
• فوری - این سفته دارای مدت زمان محدود است.
• خصوصی – صورت حساب فقط توسط یک شخص صادر می شود.
• مالی - نوعی قبض که بین سازمان های بانکی استفاده می شود.

همچنین ، تقسیم صورت حساب با زمان باز پرداخت بدهی:

• بازپرداخت در یک تاریخ ثابت. دارنده صورت حساب باید در یک تاریخ مشخص در مکان مشخص ظاهر شود.
• بازپرداخت در یک دوره معین پس از عرضه. دارنده صورت حساب باید پس از مدت زمانی که به دوره ای معین محدود است ، در مکان مشخص ظاهر شود.
• پس از ارائه صاحب این سفته می تواند می توان هر زمان ممکن وجه مورد نظر را درخواست کنید.
• بازپرداخت پس از ارائه صورت حساب. هنگامی که دارنده صورت حساب به بدهکار مدت معینی برای جمع آوری وجه می دهد. برای قبض های با ارزش استفاده می شود.

سفته ممکن است در کاغذ یا جزئیات غیر ضروری متفاوت باشد، اما هر سند مستلزم حضور مجموعه ای از جزئیات است ، که بدون آن نوع خاصی از قبض ارز معتبر در نظر گرفته نمی شود.

• تاریخ و مکان تدوین لایحه.
• نام "صورتحساب" در متن و برچسب قبض.
• مدت زمان پرداخت.
• پرداخت تضمین شده مبلغ مشخص.
• نام و آدرس دارنده صورت حساب.
• محل پرداخت و آدرس بدهکار مستقیم.

پرداخت صورت حساب یا با ارائه آن در بازه زمانی مندرج در سند انجام می شود. شرایط نگهداری به نوع صورت حساب بستگی دارد: به زمان درخواست برای شخص ذکر شده در سند ، در زمان و مکان تعیین شده.

همچنین ، پرداخت بدهی مستلزم رعایت برخی قوانین است:

• ایجاد یک سند برای بازپرداخت بدهی ، با جزئیات و امضاهای هر دو طرف.
• انجام پرداخت در آدرس مشخص شده در صورتحساب.
• کپی اجباری به منظور جلوگیری از کلاهبرداری.
•  

بیشتر اوقات صورت حساب توسط سازمانهای بانکی صادر می شود و صاحبان آن اشخاص هستند. برای عملیات زیر از قبوض استفاده کنید:

• صدور سفته.
• فروش صورت حساب.
• باز پرداخت بدهی با ارائه و قبول قبض.
• حسابداری برای سفته، به منظور جلوگیری از تقلب در صدور. هر سفته در یک بانک اطلاعاتی خاص ثبت شده است.
• صدور صورت حساب برای پرداخت (برای پرداخت دارایی ارزشمند). قیمت یک سفته معمولاً با نرخ ارز یا مبلغ مندرج در آن تنظیم می شود.
• درخواست یا انتقال بین دو سازمان.

سفته معمولاً حاکی از سررسید دقیق بدهی است، تأخیر یا تمدید آن ممکن نیست. به استثنا آخر هفته.