کاهش ارزش پول

کاهش ارزش پول - استهلاک پول ملی در برابر نرخ ارز.

در ابتدا ارزش پول اکثر کشورها به طلا گره خورده بود (استاندارد طلایی) ، اما در نیمه دوم قرن بیستم، همه چیز تحت تأثیر عوامل مختلف اقتصاد کلان تغییر کرد. اکنون نرخ ارزهای ملی به طور فزاینده ای با دلار آمریکا یا یورو گره خورده است، که بسیاری از ایالت ها آن را ذخیره می کنند. استهلاک ارز دولتی در برابر نرخ ارز کاهش ارزش نام دارد.

دولت از کاهش ارزش پول استفاده می کند تا به نوعی بر کل اقتصاد تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، این به طور مستقیم بر قیمت نفت تأثیر می گذارد. یا اگر کاهش ارزش پول همراه با حمایت دولت از تولیدکنندگان در داخل کشور باشد، رشد خرید کالاهای داخلی اجتناب ناپذیر است.

ذکر این نکته حائز اهمیت است که کاهش ارزش پول به معنای بحران نیست. این روند اغلب توسط ایالت های کشورهای مختلف به منظور تنظیم مسیر اقتصادی فعلی انجام می شود.

تفاوت کاههش ارزش با تورم

علیرغم اینکه تورم و کاهش ارزش پول اغلب برابر هستند ولی این واقعیت که آنها با یکدیگر ارتباط دارند متفاوت است.

• در هنگام کاهش ارزش، پول ملی در مقااییسه با ارز خارجی کاهش پیدا می کند.
• با تورم ، قدرت خرید ارز در داخل کشور کاهش می یابد.

یعنی در هنگام کاهش ارزش، می توان شاهد افزایش نرخ ارز در مبادلات ارزی و همراه با توم، با افزایش قیمت کالاها در فروشگاه ها مواجه بود.

یک پیامد کاهش ارزش تورمی نیز وجود دارد. این فرایندی است که یکی از پیامدهای کاهش ارزش است. به عنوان مثال، اگر در کشوری که به شدت به واردات متکی است، قیمت ها به شدت بالا می رود. دولت سعی دارد از طریق کاهش ارزش، تغییراتی در اقتصاد ایجاد کند، اما بحرانی وجود دارد که باعث تورم و کاهش ارزش جدید می شود.

کاهش ارزش پول معمولاً به چندین نوع اصلی تقسیم می شود:

دلایل زیادی برای کاهش ارزش وجود دارد. عوامل کلان اقتصادی زیادی وجود دارد که منبع اصلی تأثیر در آغاز روند استهلاک پول ملی است، بنابراین طبقه بندی دلایل نسبتاً مشروط است. با این وجود دلایل زیادی وجود دارد که نمی توان آنها را نادیده گرفت:

• کسری پرداخت - فقدان بودجه دولت برای پرداخت بدهی خارجی.
• تورم بالا - دولت توانایی مقابله با افزایش قیمت کالاها در داخل کشور را ندارد.
• تحریک عمدی توسط وضعیت صادرات کشور.
• قیمت های پایین تر برای دارایی های طبیعی که وارداتی هستند ، مانند نفت.
• کمبود ذخایر ارزی.
• لزوم افزایش رقابت پول ملی در رابطه با واردات.
• وضعیت ناپایدار در کشور و در نتیجه خروج سرمایه از آن.
• تغییر در سیاست خارجی ، از جمله مجازات های سایر کشورها.
• مشارکت فعال ارز خارجی در اقتصاد کشور.
• کاهش وام به جمعیت و دستمزد پایین.
• عدم اعتماد به دولت و پول ملی در بین جمعیت.
• عوامل خارجی با ماهیت غیر اقتصادی: جنگ ها ، بلایای انسانی ، بلایای طبیعی.
• خواست دولت برای تقویت بازار کالاهای داخلی ، با تقویت حمایت از تولید کنندگان در داخل کشور.

کاهش ارزش لزوماً نتیجه بحران نیست ، عواقب اجرای آن می تواند بسیار متفاوت باشد.

جوانب مثبت:

• با افزایش ارزش پول خارجی ، درآمد صادرات نیز افزایش می یابد. این با تزریق جدید ارزهای خارجی به کشور همراه است.
• ذخایر طلا هزینه نمی شود بلکه انباشته می شود. با کاهش ارزش، دولت برای تثبیت پول ملی نیازی به هزینه های اضافی ندارد.
• به دلیل افزایش اجتناب ناپذیر قیمت واردات ، تقاضا برای کالاهای داخلی رو به رشد است.
• تولید در حال رشد است.
• تراز پرداخت کشور بهبود می یابد.

منفی:

• از دست دادن علاقه در کشور از سرمایه گذاران خارجی.
• رشد نرخ ارز به دلیل افزایش تقاضای مردم.
• افزایش هزینه های خرید مواد اولیه و کالاهای خارج از کشور.
• به دلیل کاهش مارپیچ تورمی ، قدرت خرید جمعیت و رفاه زندگی آن رو به کاهش است و تورم رو به افزایش است.
• کاهش مزایای اجتماعی.
• اعتماد مردم به پول ملی رو به کاهش است.
• افزایش سرمایه های خارج از کشور.
• تضعیف شدید بانکها و خدمات مالی.
• کاهش واردات.

نه تنها بودجه کشور از خود روند کاهش ارزش بهره می برد. شرکت های کشاورزی، شرکت های مسافرتی ، شرکت های صادراتی – از کاهش ارزش بهره می برند. و البته همه شهروندان کشور که پس انداز خود را به ارز خارجی می کنند و برای آنها کافی است لحظه ای مناسب را حدس بزنند و مبادله کنند تا سود خوبی کسب کنند.