سیستم فدرال رزرو اغلب به عنوان یکی از قدرتمندترین سازمانهای خصوصی در جهان با تأثیر مستقیم بر اقتصاد ایالات متحده توصیف می شود. این تا حدی درست است، اما خیلی ساده نیست. بیایید با جزئیات بیشتری در مورد بانک فدرال صحبت کنیم.
سیستم فدرال رزرو اغلب به عنوان یکی از قدرتمندترین سازمانهای خصوصی در جهان با تأثیر مستقیم بر اقتصاد ایالات متحده توصیف می شود. این تا حدی درست است، اما خیلی ساده نیست. بیایید با جزئیات بیشتری در مورد بانک فدرال صحبت کنیم.
سیستم فدرال رزرو (FRS) مهمترین سیستم بانکی در ایالات متحده است که سیاست مالی و اعتباری آمریکا را اداره می کند و نقشی اساسی در اقتصاد جهانی دارد. به آن فدرال رزرو نیز، می گویند.
سیستم فدرال رزرو فعالیت بانک ها و دارایی هایی که بخشی از ساختار آن هستند را کنترل می کند و همچنین فعالیت بانک های خارجی که در ایالات متحده فعالیت می کنند را نیز کنترل می کند. در ضمن کلیه معاملات بین المللی که توسط بانک های آمریکایی انجام می شود را نیز کنترل می کند.
بانک فدرال رزرو در سال 1913 تاسیس شد و هدف اصلی آن از آن زمان حفظ تعادل بین ایجاد شغل و تورم، نظارت بر بخش بانک خصوصی ایالات متحده، کنترل نرخ بهره و صدور دلار بوده است. مشهور است که با رشد سریع و کنترل نشده اقتصاد و تولیدات، تمایلات مصرفی مردم و بر این اساس قیمت کالاها رشد می کند. و این به طور مداوم به افزایش تورم منجر می شود، که می تواند منجر به یک بحران اقتصادی شود. برای جلوگیری از چنین سناریویی بانک فدرال کنترل نرخ بهره را بر عهده دارد.
به بیان ساده، FRS در واقع روند اقتصادی کشور را کنترل می کند؛ رشد تولیدات ناخالص داخلی و تورم نیز به اقدامات آن بستگی دارد.
وظایف اصلی FRS
سیستم فدرال رزرو شامل چندین بخش است که در یک سیستم واحد قرار گرفته اند. هر واحد وظایف خاص خود را انجام می دهد.
هیئت ریاستی (Board of governors)
تقسیم کامل بخش های دولتی و بدنه اصلی بانک فدرال. با سیاست های پولی کشور سرو کار دارد. دولت رسمی فدرال در ایالات متحده. متشکل از 7 مشاور است که یا مستقیماً توسط رئیس جمهور کشور منصوب می شوند، یا به مدت 14 سال توسط سنا تأیید می شوند. لازم به توضیح است که اعضای شورا پس از انتصاب نمی توانند سهامدار هیچ بانکی باشند و نمی توانند در جای دیگری کار کنند.
وظایف شورای حکام:
بانک های رزرو
برای سهولت کار، بانک فدرال، ایالات متحده آمریکا را به 12 منطقه مختلف تقسیم کرده است که هر کدام بانک ذخیره خود را دارند. چنین بانک هایی ارگان های دولتی کامل نیستند، اما تمام کارهای آنها محدود به یک منطقه خاص است و به سایر ایالات گسترش نمی یابد. هر بانک فدرال رزرو دارای یک هیئت مدیره 9 نفره است. علاوه بر این، 6 عضو هیئت مدیره می توانند توسط بانک های خصوصی انتخاب شوند، که از نظر ویژگی متفاوت با شورای حکام است.
وظایف بانک های ذخیره منطقه ای:
به بیان ساده، بانک های رزرو نوعی واسطه بین شورای حکام و بانک های مرکزی هستند.
اعضای بانک های سیستم فدرال رزرو
بانکها - اعضای بانک فدرال به دو گروه تقسیم می شوند:
بانک های عضو دارای تعدادی ویژگی هستند که آنها را از بانک های عضو شرکت های سهامی عادی متمایز می کند:
• درصد ثابتی از بازده سهام خریداری شده برابر با %6 از سرمایه.
• سهام خریداری شده قابل فروش یا وثیقه نیست.
• بخشی از سود (مانده پس از پرداخت سود سهام) به وزارت دارایی منتقل می شود.
• با شرکت در انتخابات هیئت مدیره بانک های رزرو، از بین 9 عضو هیئت مدیره فقط 6 نفر می توانند انتخاب شوند.
• موظف به نگهداری اندوخته مشخصی هستند که میزان آن توسط هیئت دولت تعیین می شود.
در واقع، بانک های عضو بانک فدرال نوعی سازمان نخبه، صاحبان سهام ویژه و ممتاز هستند.
کمیته بازار آزاد فدرال FOMC
یک نهاد ویژه فدرال رزرو، که فقط در دوره های خاص کار می کند. از 7 عضو هیئت دولت و 5 عضو - روسای بانکهای فدرال - تشکیل شده است. وظیفه اصلی کمیته بازار آزاد فدرال عمدتاً خرید یا فروش اوراق بهادار دولتی در بازار آزاد (ثانویه) است.
هیئت های مشورتی.
به سه نوع تقسیم می شود، هر کدام عملکردهای خاص خود را دارند:
به عنوان یک سازمان قدرتمند که مستقیماً بر اقتصاد ایالات متحده تأثیر می گذارد، فدرال رزرو اغلب هدف انتقادات قرار می گیرد. بسیاری از این سیستم به دلیل مات بودن، تقریباً کاملاً خصوصی بودن و خارج از کنترل رئیس جمهور بودن انتقاد می کنند. مورد دوم کاملاً درست نیست، زیرا بدن اصلی حاکم برFRS ، همانطور که قبلاً نیز می دانیم، کاملاً توسط دولت کنترل می شود.
با این وجود، علی رغم انتقادات این بانک فدرال است که توسط بسیاری از بانک های مرکزی در کشورهای مختلف به عنوان نمونه اولیه در نظر گرفته می شود.