قرارداد آتی

معاملات آتی نوعی توافق بین فروشنده و خریدار در مورد فروش آینده دارایی خاص با قیمت از پیش تعیین شده است.

مفهوم فیوچرز در قرن نوزدهم در ایالات متحده ظاهر شد که در اصل، تعویق پرداخت اجتناب ناپذیر برای کالاهای خریداری شده است. در ابتدا این قرارداد برای محصولات کشاورزی بود که قیمت آنها بی ثبات بود. مفهوم قراردادها برای معامله، آنالوگ بیمه در برابر تغییرات ناگهانی قیمت ها بود، که اجازه می داد ثبات و کاهش ریسک به معامله برگردد.
این مفهوم تا به کنون حفظ شده است، اما تعداد دارایی هایی که با قراردادهای آتی منعقد می شوند بارها افزایش یافته است. این قرارداد شامل دو طرف است: خریدار و فروشنده. آنها قراردادی را منعقد می كنند كه براساس آن یك طرف موافقت می كند دارایی خاص از طرف مقابل را برای قیمت مشخص و قبل از تاریخ مشخص شده خریداری كند. دارایی تقریباً می تواندهر چیزی باشد: از مواد اولیه و فرآورده های غذایی گرفته تا اوراق بهادار. برخلاف آپشن، مالک آینده موظف است بخشی از قرارداد خود را رعایت کرده و دارایی را بخرد.

معاملات آتی (قرارداد آتی) با قراردادهای مشابه تفاوتهای زیادی دارد:

• دارایی هایی که در آن قرارداد منعقد شده است، نباید حرکات قیمت کوتاه مدت قابل پیش بینی داشته باشد.
• خریدار و فروشنده سعی دارند در روند انعقاد قرارداد خطرات را به حداقل برسانند.
•  در حین شکل گیری معامله، بیمه می تواند توافق شود، که این یک عامل اضافی به نفع هر دو طرف با توافق های خود خواهد بود.
•  حضور واسطه اجباری - مبادله ای که خدمات را به اضای هزینه دریافت می کند.
• قرارداد آتی همیشه به معنای تحویل دارایی به خریدار نیست.

در هنگام انعقاد قرارداد، شرکت کنندگان آن مبلغ مشخصی را پرداخت می کنند - حاشیه سپرده گذاری، که به عنوان نوعی ضمانت برای اجرای قرارداد عمل می کند. اگر معامله شکسته شود یا یکی از طرفین نتواند تعهدات خود را انجام دهد، حاشیه به عنوان جبران خسارات وارده یا سود از دست رفته عمل می کند.

علاوه بر مزیت اصلی آن - معامله ای که از قبل توافق شده با قیمتی تقریباً تعیین شده انجام شود، معاملات آتی برای کسانی که ترجیح می دهند حدس و گمان داشته زنی کنند نیز مورد توجه است. مورد آخر فقط برای چنین معامله گران مورد توجه خواهد بود، آنها می توانند از قرارداد آتی برای خود به عنوان دارایی استفاده کنند. هیچ قانونی وجود ندارد که مانع فروش مجدد قراردادها شود، اما این کار فقط تا مدت معین قابل انجام است.

همچنین نکته بسیار مهم این است که صادرکنندگان قرارداد آتی خود معامله گران هستند. اما نه معامله گران، و نه کارگزاران، کسانی نیستند که دقیقاً مسئولیت داشته باشند که کدام فیوچرز بتوانند در معامله شرکت کنند. چنین تصمیمی همیشه بر عهده واسطه است – مبادله گری، که بستر معاملاتی را فراهم می کند. علاوه بر این، صرافی ها نظارت بر مشارکت کنندگان در قرارداد آتی را انجام می دهند و مشکلات فنی را برطرف می کنند.

اصولاً همه قرارداد های آتی به دو نوع اصلی تقسیم می شوند:

1. آفیوچرز حل و فصل
2. فیوچرز قابل تحویل

معاملات آتی حل و فصل یا تسویه حساب - معاملات آتی که در آن هیچ گونه تحویل دارایی به خریدار وجود ندارد. معاملات آتی محبوب با معاملات با دارایی های با ارزش، به عنوان مثال - سهام. هنگام بستن معامله، محاسبه به صورت نقدی انجام می گیرد.

معاملات آتی قابل تحویل یا برگشت پذیر – شامل توان تحویل دارایی می باشد. این هم با دارایی های با ارزش (سهام برای مثال) و هم برای کالاهای غذایی و غیرغذایی استفاده می شود.
از آنجا که مبادلات مختلفی وجود دارد که بسترهای معاملاتی خود را برای انعقاد قراردادهای آتی فراهم می کند، معاملات آتی ویژه ای وجود دارند که به طور مستقیم به یک دارایی زیربنایی خاص گره خورده اند.

معاملات آتی یکی از اولین قراردادهای فیوچرز در ابتدا، به ذخایر طلای ایالات متکی بودند، اما با گذشت زمان، آنها به دارایی های ارزشمند دیگری روی آوردند: اسکناس، سهام و غیره. آنها به طور مشابه با قراردادهای کالا کار می کنند.

معاملات آتی ارز - به دو دسته تقسیم می شود:

• با دلار (جفت های ارزی اصلی).
• بدون دلار (نرخ گذاری کراس).

فیوچرز طلا در صرافی های تخصصی که فقط با طلا کار می کنند، به عنوان یک دارایی بسیار پایدار و توزیع شده است. قراردادهای جایگزین نیاز به انتقال مستقیم دارایی دارند، یعنی هیچ کس طلا را حمل نمی کند و معامله را در معرض خطر قرار نمی دهد. در عین حال، تمام فرصت های کسب درآمد در حدس و گمان قیمت همچنان باقی مانده است.

فیوچرز نفت یکی دیگر از قراردادهای آتی محبوب با دلالان. به لطف معاملات آتی تسویه حساب، بسیاری از معامله گران این فرصت را داشتند که بدون افزایش نیاز به حمل و نقل یا فروش آن، از افزایش قیمت نفت درآمد کسب کنند. هنگام برخورد با این نوع معاملات آتی، شما باید اخبار بازارهای کالا، مالی و سیاسی را به دقت رصد کنید، زیرا جهش در قیمت کالاها تقریباً همیشه در پس زمینه هر اخباری رخ می دهد. از آنجا که بروکر ها انواع مختلف نفت را در پلتفرم های می گذارند، مهم است که به وضوح درک کنید که در چه درجه ای شرط بندی می شود.

برای ساده تر کردن مراحل انعقاد قراردادهای آتی و افزایش نقدینگی آنها، مشخصاتی معرفی شد که لازم است در معاملات آتی موجود باشد.
مشخصات اصلی:

1. نام قرارداد آتی.
2. نام اختصاری قرارداد
3. نوع فیوچرز می تواند به منظور تحویل یا تسویه حساب باشد.
4. مدت قرارداد.
5. ارزش دارایی های مشمول که در معامله دخیل هستند (اندازه قرارداد).
6. تاریخ تحویل.

مبادلات مختلف زیادی وجود دارد که در انعقاد قراردادهای آتی به عنوان واسطه عمل می کنند. صرافی های مختلف فرصتی برای تجارت با انواع مختلف دارایی ها را فراهم می کند. با توجه به محبوبیت معاملات آتی تسویه حساب، بورس به طور فزاینده طیف گسترده ای از دارایی های اساسی را برای تجارت فراهم می کند.

صرافی های اصلی فیوچرز:

• بورس کالای شیکاگو (CME) - بورس معروف شیکاگو. با قراردادهای ارزی، نرخ بهره، شاخص ها، گوشت و چوب مشخص می شود.
• اتاق تجارت شیکاگو (CBOT) - بورس اوراق بهادار عمده ایالات متحده. تجارت با فلزات گرانبها و شاخص ها را انجام می دهد.
• Euronext بورس اوراق بهادار اروپا در بورس و اوراق بهادار، ارز و محصولات کشاورزی است.
• یورکس یک مبادله محبوب سوئیس است. معاملات آتی ارز، آپشن ها، سهام و معاملات آتی شاخص.
• MOEX بورس مبادله ای بزرگ روسیه که در آن کالاها و ارزها معامله می شوند.

در معاملات قراردادهای آتی، معامله گران مزایای زیر را دریافت می کنند

• محبوب ترین و نقدینه ترین بازار
• ابزارهای معاملاتی فراوان
• امکان متنوع سازی یک سبد دارایی
• نیازی به حمل و نقل کالا نیست

همانطور که مشاهده می کنید، معاملات آتی برای بسیاری از معامله گران مناسب و جذاب است. کسانی که مایل به پیوستن به آن هستند فقط نیاز به تجربه، صبر و درک هدف دارند که باید با مرور زمان حاصل شود.