هجینگ

هجینگ (بیمه) - با استفاده از سود دریافت شده از تجارت دیگر، خطر از دست دادن سود در یک تجارت را کاهش می دهد.

معمولاً خطر از دست دادن سود با تأثیر عوامل بازار بر پویایی قیمت همراه است. به عنوان مثال، با نوسان شدید در دوره یا تغییر در جهت روند.
در اصل نیاز به ایجاد تعادل بین آینده و شرایط با تعهدات در بازار مالی است.

مثلا:
یک یا چند موقعیت خرید باز می شود که هدف از آن جبران خسارت های احتمالی از موقعیت فروش یا برعکس است. توجه به این نکته در اینجا حائز اهمیت است که ابزارهای مالی مورد استفاده برای این کار باید یکدست بوده و یا همبستگی بالایی با یکدیگر داشته باشند.

به عنوان یک قاعده، هدف اصلی از هر عملیات فارکس، سودآوری است. اما در این مورد درست نیست. سود حصار ثانویه است. هدف اصلی کاهش تلفات احتمالی است.
با این حال، این تنها هدف هجینگ نیست. بقیه اهداف و همچنین محبوب ترین استراتژی های هجینگ را در نظر بگیرید.

اهداف هجینگ:

1.  کاهش خطر از بین رفتن مازاد.
2.  بالا بردن سود به صورت یکنواخت.
3.  دریافت درآمد برای یک یا چند موقعیت.

استراتژی های هدجینگ:

1.  افتتاح دو موقعیت در جهت های مختلف با حجم یکسان.
2.  افتتاح دو موقعیت در یک جهت، با حجمی متفاوت.

هنگام استفاده از استراتژی ها، باید به عوامل زیر توجه کنید:

جهت حرکت جفت ارزی. اگر یک جفت ارزی سودآور نباشد، پس برای کاهش ریسک لازم است یک جفت ارزی پیدا کنید که، حرکت آن مطابق با جفت اول است - در حرکت کاملا مخالف است.

سرعت حرکت جفت ارزی. هنگام افتتاح معامله، شما باید جفت ارزی را انتخاب کنید که حرکت آن سریعتر باشد. بنابراین، احتمال پوشش خسارت و سودآوری افزایش می یابد.

هزینه هر نقطه جفت ارزی اصلی باید ارزش پیپ بالاتری داشته باشد.

در جفت ارزی ضعیف کاملاً واضح است که شما باید برای جبران ضرر جفت ارزی قوی را جایگزین کنید.

حجم برابر معاملات. افتتاح تجارت دوم با حجم زیاد بسیار خطرناک است. به جای سود، خطر زیادی برای افزایش ضرر وجود دارد. بهتر است تجارت با همان حجم تجارت اول باز شود.

محاسبه مبادله مهم است که احتمال انتقال موقعیت بعد از پایان روز معاملات را در نظر بگیرید.

انواع مختلفی از هجینگ وجود دارد:

•  استاتیک - قبل از بستن معامله، یک موقعیت بیمه جدید را باز کنید.
•  پویایی - موقعیت معاملاتی به طور مرتب تغییر می کند، به همراه قیمت. به طور معمول برای کل حجم سرمایه گذاری استفاده می شود.
•  در صورت افزایش خطر از دست دادن سود، کل مبلغ معاملات برداشت می شود.
• جزئی - فقط بخشی از کل مبلغ تراکنش محافظت می شود. معمولاً در صورت کم بودن خطر تغییر قیمت منفی استفاده می شود.
• خالص - معامله از یک ابزار مالی مبتنی بر دارایی اساسی، که با آن معامله انجام می شود.
• متقابل - معامله از یک ابزار مالی استفاده می کند که با دارایی زیربنایی (یا مشتق آن) ارتباط دارد. جهت معامله یا می تواند با جهت معامله با دارایی زیر مجموعه همگام باشد، یا در جهت مخالف پیش رود.
•  یک طرفه - تمام سود (یا ضرر) فقط به یک معامله می رود. در عین حال، نمی توان در ابتدا پیش بینی کرد که کدام جهت خواهد بود، همه اینها به روند و نتیجه خود معامله بستگی دارد.
•  دو جانبه - این نوع هزینه های فرعی شامل تقسیم سود (یا ضرر) بین هر دو طرف معامله است.
•  گزینشی - نوع بسیار انعطاف پذیری از سرمایه داری، که در آن هیچ مکاتبات سخت و محکمی بین زمان و حجم معاملات دارایی های زیر مجموعه ای یا آتی وجود ندارد. به عنوان مثال اگر یک معامله یک دوره زمانی قابل توجهی را پشت سر بگذارد، برای این کل دوره لازم است از خطرات محافظت کنید، زیرا بازار مالی پویا است و دائماً در حال تغییر می باشد.

در اصل، طرف فروش در برابر کاهش قیمت احتمالی بیمه شده است، در حالی که طرف خرید در برابر افزایش آن بیمه شده است. با این حال، بین بیمه معمولی و هدجینگ تفاوت هایی وجود دارد.
در هدجینگ، هر دو طرف جبران خصارت می كنند، به عنوان مثال، یك طرف خطر افزایش قیمت را در نظر می گسرد، و طرف دیگر - كاهش را. در نتیجه اگر قیمت تغییر کند، یکی از طرفین از ضرر جلوگیری می کند و طرف دیگر بخشی از سود را دریافت می کند. این بخش از سود نوعی حق بیمه مربوط به هجینگ است. هنگامی که یک "رویداد بیمه شده" اتفاق می افتد، هر دو طرف هیچ چیزی از دست نمی دهند، اما اگر این اتفاق نیفتد چیزی به دست نمی آورند.
به عنوان مثال، اگر از یک پرچین برای خرید دارایی زیرمجموعه ای برای مبلغ مشخص استفاده می شد، صرف نظر از افزایش قیمت آن دارایی یا کاهش آن، سودی را به دنبال نداشت. بیمه تحت شرایط مشابه باعث می شود که این بخش از سود بالقوه حفظ شود. از میان برداشتن خطرات یک حق بیمه خاص است که قبلاً در زمان انعقاد قرارداد با شرکت بیمه پرداخت می شود.
به عنوان مثال، اگر بیمه در طول معامله برای خرید دارایی زیر مجموعه ای خبه کار گرفته شده باشد، پس از آن که قیمت دارایی بالا می رود، قیمت قبلاً توافق شده و مبلغ بیمه شده خرج می شود. وقتی قیمت پایین می آید، دارایی برای قیمت فعلی (یعنی کمتر از قیمت اولیه) به علاوه مبلغ بیمه شده خریداری می شود.

موارد زیر به عنوان ابزارهای مالی در زمینه هدجینگ از استفاده می شود:

•  ابزار مبادله:

آتی فیوچرز (تسویه حساب و موقت)
اپشنال (آمریکایی و اروپایی)
 

• ابزارهای فرابورس:

سواپ دار (ارز، کالا، سهام، بهره)
فوروارد (مرحله بندی شده، محاسبه شده)

راز استفاده صحیح از هدجینگ در درک و پیش بینی ضررهای احتمالی نهفته است. مهم است که هم پویایی قیمت ها و هم جهت روند را درک کنیم و بتوانیم به زمان آن ها را مدیریت کنیم. یادآوری این نکته حائز اهمیت است که اگر خطرات درک شده اندک باشند، در هنگام انجام هدجینگ، ممکن است هزینه ها از مزایای آن فراتر رود.