سهام

سهام – اوراقی با ارزش ثابت هستند که توسط یک شرکت صادر می شوند.
مالکیت یک سهم در واقع به این معنی است که دارنده آن به یک مالک مشترک یا سهامدار شرکت صادر کننده سهم تبدیل شده است.
یک سهامدار حق دارد قسمت خاصی از اموال شرکت را بدست آورد، اما فقط در صورت فسخ آن. تا زمانی که شرکت صادر کننده فعالیت خود را ادامه می دهد، سهامدار حق دریافت سود خالص را دارد که این مقدار توسط تعداد دارایی های او تعیین می شود.

• حق تملک سهام برای مدت زمان نامحدود است.
• حق فروش سهام یا انتقال ضمانت آنها.
• حق نگهداری سهام و دارایی های ارزشمند به هر شکل.
• تبادل رایگان یا حمل و نقل سهام یا دارایی های ارزشمند.
• حق هدیه سهام یا دارایی های ارزشمند به عنوان میراث، دادن آنها به اعضای خانواده / افراد دیگر.

راه های زیادی برای سود دهی از سهام وجود دارد. به عنوان مثال، بسته به تحرکات نرخی آنها، می توان آنها را فروخت یا خرید یا اینکه پس از پایان سال تقویمی سود سهام دریافت کرد. ممکن است به سهام خاصی حق شرکت در مدیریت شرکت یا مدیریت برخی از املاک اختصاص داده شود. در این حالت، انجام این عملکرد ضروری است، زیرا این مسئولیت به عهده سایر سهامداران است. هر سهامدار برای کسب سود، ملزم به پرداخت مالیات و اطلاع از درآمد خود به دولت است.

نفوذ سهامداران به این روش تعیین می شود:

• حق %5 سهام شرکت در مجمع عمومی سهامداران.
• حق %25-%30 سهام به منظور مداخله د تصمیمات هیئت مدیره شرکت صادر کننده.
• حق %51 (سهام کنترل) این امکان را می دهد که کار شرکت صادر کننده را کاملاً کنترل کنند. معمولاً چنین بلوکی از سهام به خود هیئت مدیره داده می شود، یا بنیانگذار / رئیس شرکت مالک آن است.

اساساً سهام به دو نوع تقسیم می شوند:

1. عادی - مالک حق رای دادن در جلسات سهامداران را دارد. یک سهم به معنای یک رأی است، مالک هر چه سهم بیشتری داشته باشد، نفوذ وی در رأی دادن بیشتر است.
2. ممتاز - میزان درآمد حاصل از اینگونه سهام به سود شرکت صادر کننده بستگی ندارد، می تواند تغییر کند. سود در وهله اول به دارندگان این نوع سهام پرداخت می شود. دارندگان سهام ممتاز اغلب اختیارات اضافی در مدیریت شرکت صادر کننده دارند.

سهام ترجیحی به چند نوع تقسیم می شود:

• تجمعی (انباشتی) - اگر شرکت صادر کننده مشکلات مالی را تجربه کند، سود سهام به صاحبان سهام پرداخت می شود، حتی پس از انقضا مدت مشخص شده، زمانی که شرکت می تواند چنین کاری را انجام دهد. مالک حق رای در جلسه سهامداران را دارد.
• قابل تبدیل - این نوع سهام می تواند به سهام تجمعی یا عادی تبدیل شود.
• اعضای موسس - صاحبان این سهام معمولاً بنیانگذاران شرکت هستند.
• غیر تجمعی - سودهایی که پرداخت نشده اند انباشته شده یا پرداخت نمی شوند.
• غیرقابل تبدیل - این نوع سهام نمی تواند با سهام نوع دیگری از همان ناشر مبادله شود.
• حقوق صاحبان سهام - به دارندگان امکان پرداخت سود سهام ثابت را می دهد، اما فرصت گرفتن سود اضافی را ندارد.

در ابتدا، سهام اسناد کاغذی بودند، آنها باید ذخیره می شدند و حمل و نقل ایمن را تضمین می کردند. امروزه نسخه های الکترونیکی سهام به طور فزاینده ای رایج شده است که بسیار راحت تر و کاربردی تر است. با این وجود، برای محافظت از سهام در برابر جعل و تقلب، تعدادی از موارد ضروری وجود دارد که باید در این تبلیغ وجود داشته باشد.

جزئیات مورد نیاز:

• اشتراک نام ضروری برای یک اوراق بهادار است.
• رقم متوالی برگه سهام.
• نام کامل شرکت سهامی خاص (شرکت صادر کننده) که سهم را صادر کرده است.
• آدرس حقوقی شرکت صادر کننده.
• اندازه سرمایه مجاز شرکت صادر کننده.
• ارزش سهم.
• تعداد سهام صادر شده در یک سری خاص.
• اطلاعات مربوط به دریافت سود از سهام، از جمله زمان و روش های پرداخت.
• امضا و مهر شرکت صادر کننده.
• برای نام مالک و شماره ثبت (فقط برای سهام ثبت شده).

طبق قانون، صاحب یک سهم می تواند سود سهام را با ارائه سهم دریافت کند. توجه به این نکته مهم است که هرگونه اشتباه در ثبت نام منجر به بی اعتبار بودن سهام خواهد شد.
هزینه

روش های مختلفی برای تشکیل ارزش یک سهم وجود دارد:

• ارزش اولیه - قیمت یک سهم برابر است با اندازه سرمایه مجاز صادر کننده بر تعداد سهام صادر شده. این قیمت اصلی و ثابت سهم است.
• ارزش بازار - براساس محاسبه تعادل بین عرضه و تقاضا در حراج. این گزینه با ارزش ترین معامله گرانی است که از حرکت قیمت سود می برند.
• قیمت سهام - در نتیجه یک موضوع خاص تعیین می شود. می تواند برابر یا حتی بالاتر از رقم پایه باشد.

قیمت ثابت در سهام یا در ثبت الکترونیکی نشان داده شده است. قیمت نیز بسته به نوع سهام می تواند تغییر کند.
تعدادی از عوامل، چه خارجی و چه داخلی، در افزایش یا سقوط قیمت سهام در معاملات موثر هستند:

• افزایش رقابت.
• نوسانات قیمت کالاها و مواد.
• نوسان نرخ ارز که کالاها و مواد با آن آن خریداری می شود.
• کاهش قیمت کالاها یا خدمات.
• ظهور مارک های جدید بازار یا نام تجاری جدید.
• تغییر در قوانین کشور که بر بازار تأثیر می گذارد.
• تغییر در اقتصاد کشور یا نوسانات اقتصاد در سطح جهانی.

شرکت های منتشر کننده همیشه قادر به تأثیرگذاری بر پویایی قیمت سهام خود نیستند. در نتیجه، ممکن است افزایش تقاضا و کاهش بهره در سهام آنها ظاهر شود. بعید است که شرکت صادر کننده بسیار سودآورتر از ارزش سهام آن باشد. بنابراین، موضوع فروش آنها اغلب با احتیاط ویژه ای مورد توجه قرار می گیرد. به هر حال، هرچه سهامداران بیشتری سهام را بخرند، نفوذ در کار شرکت بیشتر خواهد شد، که به نوبه خود ممکن است بر قیمت سهام در بازار تأثیر منفی بگذارد.
سهامداران سرمایه گذاری بلند مدت در سهام را به عنوان راحت ترین و سودآورترین ترجیح می دهند. اما این سود فقط در مناطقی از بازار است که بیشترین ثبات و کمترین نوسانات بازار وجود دارد.