قرارداد سلف

قراردادهای آتی شامل قراردادهای غیر استاندارد بین طرفین برای خرید یا فروش یک دارایی خاص به قیمت مشخص در تاریخی در آینده است. دارایی ها معمولاً ارزها، کالاها یا سهام هستند. مشخصه آنها این است که همه شرایط آنها به صورت خصوصی قابل مذاکره است و نه در بازار عمومی مانند سایر قراردادها.

قرارداد آتی به خریداران اجازه می دهد تا توافق کنند که دارایی های خاصی را با قیمتی مشخص و در تاریخ های آتی خریداری کنند. آنها همچنین می توانند در مورد پرداخت حاشیه توافق کنند.

قراردادهای فوروارد به شرکت ها این امکان را می دهد که از خود در برابر تغییرات قیمت ارز یا کالاها محافظت کنند. برای محافظت از خود، واردکنندگان ممکن است قیمتی را که توسط تامین کنندگان خارجی در نظر گرفته شده است، قفل کنند. در همین حال، تولیدکنندگان کالاها (مانند ذرت یا روغن) می توانند از قراردادهای آتی برای بیمه در برابر تغییرات آتی قیمت استفاده کنند.

قراردادهای آتی به کسب و کارها این امکان را می دهد که با قفل کردن قیمت های آتی، ریسک را کاهش دهند. با این حال، قراردادهای غیر استاندارد که این ویژگی را ندارند، ممکن است آنها را در معرض خطرات طرف مقابل و پیش‌فرض قرار دهند.

قرارداد خصوصی برای خرید یا فروش یک کالا، قرارداد پیش فروش نامیده می شود. این قراردادی است که بین دو نفر بسته شده است. بازارهای آتی توسط بسیاری از شرکت ها برای کاهش ریسک استفاده می شود. آنها قیمت های آتی را با اشخاص ثالث برای معاملات آتی قفل می کنند. در حالی که قراردادهای آتی می توانند دارای معایب خاصی مانند نقدینگی محدود یا ریسک طرف مقابل باشند، اما همچنان برای مدیریت نوسانات بازار موثر هستند.