اوراق بهادار

چندین فرمول وجود دارد که مفهوم "امنیت" را آشکار می کند. هرکدام روی برخی از ویژگیهای مهم اوراق متمرکز هستند.

اوراق بهادار از نظر قانونی الزام آور است، غالباً در رابطه با امور مالی یا هر نوع دارایی.

اروراق بهادار دارایی اساسی در قالب یکی از اشکال سرمایه است. این کالا را می توان به جای پول مبادله کرد و در بازار استفاده کرد و سود از آن کسب کرد.

اوراق بهادار هرگونه حقوق صاحبان خود آن را تأیید می کند.

راحتی اوراق بهادار در تطبیق پذیری آنها نهفته است. به عنوان مثال، اگر از امنیت در قالب سرمایه یا کالای خاصی استفاده شود ، حضور فیزیکی این کالا به سادگی معلو است. با استفاده از اوراق به عنوان جایگزین مستقیم، می توان آن را خرید یا فروخت. بنابراین، اوراق خود یک کالا هستند. همچنین، اوراق بهادار می تواند به عنوان موارد سرمایه گذاری در یک شرکت استفاده شوند.

برای ظاهر اوراق بهادار، لازم است تا انتشار و توزیع انجام شود. صادرکننده در این مورد شرکتی است که مثلاً از جذب وجوه جدید سود می برد. دولت اغلب صادرکننده است و مایل به دستیابی به اهداف مشابه است. همچنین، انتشار اوراق بهادار می تواند از طریق یک شخص حقوقی یا یک شخص حقیقی و همچنین برخی از مقامات انجام گیرد.

در اینجا لیستی از اهداف اصلی استفاده شده برای انتشار اوراق بهادار:

• برای افزایش سرمایه در حال حاضر موجود در یک شرکت یا شرکت سهامی.
• جذب سرمایه اولیه یک شرکت جدید یا شرکت سهامی خاص.
• برای به دست آوردن سرمایه گذاری یا وام جدید.
• هنگامی که یک شرکت در یک شرکت سهامی مجددا سازماندهی می شود.
• در صورت لزوم تغییر دامنه حقوق صاحبان اوراق بهادار.

در تعدادی از کشورها قوانین ویژه ای وجود دارد که کلیه جنبه های رسیدگی به اوراق بهادار، از شماره آنها تا کلیه معاملات بازار را که با آنها اتفاق می افتد کنترل می کند.

لازم به ذکر است که همه نوع اسنادی که در آن انتقال سرمایه یا وجوه انجام شده است نمی توانند اوراق بهادار محسوب شوند. به عنوان مثال، چک صندوقدار نمی تواند اوراق محسوب شود.
اوراق بهادار از نظر ظاهری و از نظر هدف با یکدیگر متفاوت است. آنها ممکن است اهداف کاملاً متفاوتی داشته باشند، اما انواع اوراق بهادار در یک نکته کلیدی یکسان هستند: آنها به گونه ای ایجاد شده اند که صاحب آنها بتواند در آینده سود کسب کند.

انواع اصلی اوراق بهادار:

اوراق اشتراکی - سندی در مورد مشارکت سهام در ایجاد سرمایه مجاز و حق سهم در سود.

اوراق بهادار بدهی (اعتباری) - سندی در مورد قرار دادن سپرده یا وام در بانک، که حق سپرده گذار را برای بازگرداندن آن و بهره از آن تأیید می کند. این نوع اوراق بهادار شامل موارد زیر است:

• اوراق قرضه
• سفته
• گواهی های بانکی (انواع)

ابزارهای مالی مشتق - توافق نامه ای در مورد حق خرید یا فروش اوراق بهادار. این نوع اوراق بهادار شامل موارد زیر است:

• آپشن ها
• معاملات آتی
• ضمانت نامه

اوراق بهادار سهام - برای تجارت در بورس سهام و برای سرمایه گذاری در سرمایه گذاری استفاده می شود. طولانی مدت یا نامشخص هستند. این نوع اوراق بهادار شامل موارد زیر است:

• سهام
• اوراق قرضه

اوراق بهادار تجاری - که در بازار استفاده می شود، به طور معمول خرید و فروش می شود و کوتاه مدت است. این نوع اوراق بهادار شامل موارد زیر است:

• اعتبار نامه
• سفته

اوراق بهادار قابل فروش دوباره قابل فروش است.
اوراق بهادار غیر قابل فروش فقط یک بار فروخته می شود.

به عنوان یک قاعده، محبوب ترین اوراق بهادار در جهان سهام از همه نوع است. آنها بدون توجه به تفاوت هایشان در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرند.

همانطور که قبلاً نیز اشاره شد، همه اسناد مربوط به امور مالی را نمی توان یک اوراق در نظر گرفت. برای دستیابی به یک سند به عنوان یک مقام رسمی، باید مجموعه ای از ویژگی های از پیش تعیین شده توسط قانون را داشته باشد.
 
 مشخصات اوراق بهادار:
 
 - انطباق با استاندارد ها. همه موارد موجود در سند مطابق با استانداردهای تعیین شده اوراق بهادار است: فرم ، محافظت ، اطلاعات.
 - قابل مذاکره. سند می تواند یک نوع محصول یا وسیله پرداخت باشد.
 - دسترسی. از این سند می توان در بازارها استفاده کرد. می توان آن را خریداری کرد، و فروخت، هر معامله ای که با آن انجام شود کاملاً قانونی خواهد بود.
 - نقدینگی. اگر سند یک دارایی اساسی است، برای فروش سریع باید نقدینگی داشته باشد.
 - ضرورت عملکرد. در این سند آمده است كه پس از مدت معینی، بدهی یا وام وام گرفته شده باید برگردانده شود. بر خلاف IOU ، این سند باید حاوی سایر مشخصات امنیتی باشد
- سریالی بودن. معمول است که اوراق سهام چند جلدی باشند. انتشار این اوراق بهادار لزوماً در دسته های گوناگون اتفاق می افتد و به هر مقدار قابل خریداری است.
 - ذکر ریسک و ضررهای احتمالی هنگام سرمایه گذاری در دارایی
- تنظیم و شناخت کامل توسط دولت و کشور.
 
همچنین لازم به توضیح است که اوراق بهادار باید توسط کشوری که در آن توزیع می شود به رسمیت شناخته شود.