شاخص دلار ایالات متحده USDX

چندی پیش، با نفوذ نرخ دلار به سطح مقاومت ۸۹.۴۰ نموداری، برخورد نمودیم. این روند نمایان گر کاهش یابی قوه ی تجاری فروشندگان می باشد. با این حال قوه ی تجاری خریداران نیز، افزایش خواصی نیافته است.

با توجه به گزارش در پیش روی سیستم ذخایر فدرال در رابطه با نتایج آخرین تنظیمات نرخ بهره ی بانکی ایالات متحده، که در طی اجرای جلسات معاملاتی در پیش رو به عرضه خواهد رسید، می بایست از بازگشایی فعالانه ی معاملات با استفاده از دلار ایالات متحده فعلا اجتناب ورزید.

جفت ارزی یورو اتحادیه ی اروپا و دلار ایالات متحده

با توجه به کاهش یابی نرخ نوسانات ارزی، با ابهامات گرایشی نرخ گذاری های کنونی بازار، برخورد نموده ایم. همچنین با کاهش نرخ یورو دلار، پایین تر از سطح پشتیبانی ۱.۲۳۴۵ نموداری نیز، مواجه می باشیم.

این سطح چندین بار، به دست بردار نرخ گذاری ها تست گردیده. نفوذ نرخ گذاری ها به هر یک از سطوح اکسترموم ۱.۲۴۱۰ (ماکسیموم) و یا ۱.۲۲۹۰ (مینیموم)، چگونگی نرخ گرایش آتی این جفت ارزی را، مشخص خواهد نمود.

گرایش های کلی نرخ گذاری ها، مندرج در نمودار D1، مبهم می باشد.

جفت ارزی پوند استرلینگ بریتانیا و دلار ایالات متحده

کمی پیش تر نیز، با بازگشت نرخ گذاری ها، به سمت سطح پشتیبانی ۱.۳۹۱۰ نموداری، برخورد نمودیم. تا قبل از تکرار یابی دوباره ی مینیموم های موضعی جلسات معاملاتی جاری، می توان با شروع دوباره ی افزایش های نرخی، مواجه شد. بازه ی هدفی خریداری پوند، شامل محدوده ی نرخی ۱.۴۰۶۵-۱.۴۰۶۰ نموداری می باشد. اما به منظور بازگشایی مطمئن تر می بایست تا قبل از نفوذ نرخ گذاری ها، به سطح ۱.۴۰۰۰ و بازه ی ۱.۴۰۰۰-۱.۳۹۹۵ نموداری، صبر نمود. چرا که مقاومت همین محدوده ی نرخی، منجر به انعکاس یابی اخیر نرخ گذاری ها به سمت پایین گردید.

جفت ارزی دلار ایالات متحده وین ژاپن

این جفت ارزی به افت خود ادامه می نماید. در پی تست دوباره ی سطح ۱۰۶.۴۰ نموداری، با افزایش یابی قوه ی تجاری فروشندگان، برخورد نمودیم. در این بین، نرخ گذاری ها همواره به سطح ۱۰۵.۵۰ نموداری نیز، دست یافته اند. یکی از مهم ترین موانع افول آتی نرخ این جفت ارزی، شامل بازه ی نرخی ۱۰۵.۵۰-۱۰۵.۲۵ نموداری بوده، که می تواند به بازگشت صعودی نرخ گذاری ها نیز، منجر گردد.

سناریو ی کلی گرایش های نرخی افولی تلقی می شود.